eerste verhalen :-)

Vertrek en vlucht

Zeer vroeg opstaan om naar de luchthaven te vertrekken, we moesten inchecken vanaf 5u, bij ons werd het dus 5u30.

Dan nog lang in taks free rondgelopen, ontbijtje gegeten, wachten op onze vlucht naar Amsterdam om 8u. mooi op tijd in de lucht en even later al weer landen.

In amsterdam toch wel heel eind gestapt (van ene kant van luchthaven naar andere kant) voor ons vliegtuig naar Kilimanjaro. Op deze vlucht zat echt heel weinig volk, 1 op de 10 stoelen maar bezet J dus eens in de lucht ging iedereen ergens anders zitten of liggen om relax te vliegen.

2 filmen, wat dutjes en wat “verveling” later, landen we na 8u30 vliegen in Kilimanjaro. Het was hier pikkedonker en snikheet en ik rook Afrika, ik voelde me direct terug “thuiskomen” J

Tandao stond ons op te wachten en met een megagrote Jeep voor 2 vrouwen en wat bagage reden we een uurtje naar Arusha naar ons “hotelletje”. Back to basics was onmiddellijk van toepassing: douche gaf 5 minisprietjes water die in alle richtingen sproten behalve op mij, dus wasje aan de lavabo dan maar. Niet letten op wat er rondloopt en hoe het er uit ziet, gewoon doen J

Dag 1: Arusha – Tarangire

Niet zo heel erg veel geslapen want veel lawaai van straat en ook in hotel, ze staan hier op alle mogelijke uren op blijkbaar. ’s Ochtends ontbijt met banaan en pannekoekje met thee, maar wel lekker. In Arusha nog kort rondgelopen voor geld af te halen en naar winkel voor water voor op onze safari.

Nadien richting Tarangire national park. Rond 12u mochten we binnen in het park en we hadden een ticket voor 24u, we zouden slapen in tentjes net buiten het park.

Dit park is echt wel de max, superveel dieren te spotten op hele korte tijd. Het park is 30000 vierkante kilometer groot. Onze jeep kon zijn dak opendoen voor ‘gamedrive’ dan kan je rechtstaan en door het dak kijken naar de beestjes van heel dichtbij. De eerste 10 min zagen we al olifanten, zebra’s, wrattenzwijntjes (zoals Pumba), giraffen … niet te geloven, ons geluk kon niet op. De uren nadien kregen we echt meer dan 100 olifanten te zien, grote – kleine, mannetjes (met een 5e been ;-) ) en vrouwtjes waar het kleintje kwam bij drinken … de olifanten kwamen echt superdichtbij, we konden hen bijna aanraken.

In totaal heb ik op 1 dag 3 verschillende soorten zoogdieren zien zogen J ma happy als een lactatiekundige J

Later op de dag zagen we nog veel apen, grotere en kleintjes (verschillende soorten dus J) en ook struisvogels, deze bleven verder van ons weg omdat ze bang waren.

Ook zagen we meerdere soorten vogels, grote en kleine, kleurrijke mooie vogels.

Tegen schemeravond (=hier 15u30) reden we naar onze kampeerplaats om ons op te frissen in een donkere douche, waar je misschien best niet te veel zag wat er allemaal rondkruipt, maar die wel heel erg verfrissend en verkwikkend was na zo’n warme dag in AfrikaJ

 De mannen van de kamping hadden lekker eten voor ons gemaakt en na het eten gingen we rond 20u richting bedje, want dan hadden we al het gevoel dat het middernacht was.

Dag 2: Tarangire – Karathu

Veel slapen was er weer niet bij want in de buurt van onze kampeerplaats woonden heel wat ezels en honden en het leek wel of die honden die ezels aan het oppeuzelen waren … keiveel gebalk en geblaf doorheen de nacht. Blijkbaar heb ik zelf ook heel wat decibels ten gehore gebracht, want Philine (collega Thomas More) heeft meerdere keren moeten roepen J

Na een deugddoend ontbijtje reden we opnieuw het park in aan volle vitesse (=50km/u) op een grindwegje … richting leeuwen. De gids had gehoord waar ze zaten. En echt superwonderbovenwonder hebben we een hele bende leeuwen gevonden. 1 lag te peuzelen aan een buffel die ze waarschijnlijk de dag voordien hadden gedood, 2 anderen lagen in de buurt een dutje te doen. De gids reed plots ofroad een stukje verder en daar zagen we een 10 tal leeuwen, waaronder 1 big papa, snoezelen in de schaduw van een boom. Toen diegene die aan het eten was klaar was, ging hij op zijn dooie gemakje naar de rest, papa stond even recht om te overleggen en dan vertrok de volgende richting buffel om te gaan eten. Vermits we dit ofroad deeltje niet mochten doen, moesten we terug richting weg … amaai dit was zeer indrukwekkend, zo’n bende leeuwen op 3 – 4 meter afstand zien eten.

Nadien reden we nog wat rond, zagen we nog meer olifanten, zebra’s, giraffen (1 zwangere gezien J) en in de diepte in het dal zagen we even later ook nog buffels.

Niet te doen om op 1 dag zoveel wilde dieren zo dichtbij te spotten. Once in a lifetime experience denk ik ;-)

Nadien reden we richting Karathu (onze “eindbestemming”) onderweg zijn we nog bij een Masai dorpje mogen binnengaan. Voordien hadden we reeds meerdere dorpjes voorbij gereden en wilde onze gids niet stoppen voor foto’s want ze zouden agressief worden als je zomaar foto’s neemt … dus hier mochten we na betaling hun dorpje in. ZE hebben gedanst voor ons, de mannen doen zo’n soort “afwisseling” in kring met omhoog springen – diegene die het hoogste springt is het gezondste – ze springen echt hoog. De vrouwen deden dan ook eerst een danske en nadien mochten we zelfs eventjes in hun huisje binnen – waar Philine met haar voet in het vuur ging staan. Het is heel erg klein om met een gezin van 5 – 6 te wonen. Na een bezoekje aan hun schooltje (minilokaaltje in hout en leem) moesten we van hun zelfgemaakte souveniertjes elk  nog minstens 1 ding kopen. Achteraf gezien (bij onze studenten die hier al langer zitten en de knepen van het afdingen serieus onder de knie hebben) hebben we hier veeeeel te veel voor betaald: ik heb voor een armbandje 15€ betaald, terwijl je deze voor minder dan 5€ kan kopen, Philine heeft een houten beeldje van 15cm groot voor 40€ gekocht, terwijl dit op andere plaatsen maar 10€ zou kosten … maar kom we hebben de lokale economie gesteund op die manier J

In Karathu aangekomen kregen we onze verblijven voor de komende weken te zien: megagrote kamer met dubbel bed, muskietennet in hemelbed, zetels, tafeltje, stoel + bureau, megagrote badkamer met een echte WC (want jaja tot nu toe was het op een franse toilet te doen ;-( ) een megagrote douche met warm water … proper en echt superdeluxe voor Afrikaanse toestanden … leuk wel!

Toen onze gids vertrokken was en wij een beetje geïnstalleerd, een frisse douche en een deftig toilet bezoek zijn we onze studenten gaan opzoeken. Alleen Anissa en Leslie waren “thuis” en waren aan hun bachelorproef aan het werken. Dus lieten we hen na een kwartiertje bijpraten verder werken. We besloten een tuktuk (= een gemotoriseerde driewieler, waar je achterin kan zitten met 2 (of hier in Afrika met 5 J)  te nemen naar het ziekenhuis om Dorien en Mieke (mijn vroedkunde studenten) te ontmoeten. Dorien en Mieke waren de ronde aan het doen en nadien gaven ze ons een minirondleiding op de materniteit en verloskwartier. Er was die dag echt niet zoveel werk, dus in VK zijn we meer dan een uur blijven praten over hun ervaringen, wat ze reeds allemaal meemaakten, hoe ze dingen verwerkten, … een zeer fijn en leerrijk gesprek! Ze hebben hun draai gevonden en hebben samen oplossingen gevonden hoe ze dingen aankunnen. Ze hebben ook al veel geleerd qua zelfstandigheid op VK – vaak zijn de vaste vroedvrouwen uren weg en runnen zij de hele dienst, doen zij bevallingen, hechten ze enzovoort … ze hebben dus besloten om altijd samen te werken zodat ze elkaar kunnen ondersteunen, bijsturen, assisteren. Op deze manier brengen ze ook de lokale studenten en ook “vroedvrouwen” zaken bij omdat ze dan zien hoe zij het doen en hoe zij overleg plegen. 2 praatzame leuke meiden, die heel veel aan elkaar hebben hier en die elkaar hier ook beter hebben leren kennen. Ze zijn blij dat ze met 4 zijn die heel goed overeenkomen, alhoewel ze elkaar voordien helemaal niet kenden.

Nadien zijn we met het busje van het ziekenhuis, met een 20 tal personen in 1 VWbusje, per 4 op een bank waar je normaal met 2 à 3 personen kan zitten. J warm, niet zo fris ruikend en met ons hoofd tegen het plafond bonkend naar ons verblijf terug gereden.

Dag 3: Karathu

Vandaag hadden we een “vrije dag” omdat onze gids ziek was. We hebben deze tijd nuttig gebruikt om de studenten wat beter te leren kennen, te zien hoe zij hier hun plan trekken.

Eerst wilden Philine en ikzelf graag een lokale simkaart kopen omdat je daar goedkoper mee kan bellen en smsen naar België. Nadat we hier meer dan een half uur met meer dan 10 man hadden overlegd over de prijs en over dit en dat, was het uiteindelijk in orde. Hier merk je wel dat ze toch veel meer komen “bedelen” om iets te kopen of effectief voor geld. In Kameroen heb ik dit nooit zo meegemaakt.

 We hebben ook 2 studenten van Thomas More ontmoet die in een zeer klein dorpje Getamock stage lopen in een lagere school. 2 fijne dames die al heel veel hebben meegemaakt – ze zijn zichzelf hier al meerdere keren tegengekomen, ze hebben al veel gehuild, maar ook al zeer veel mooie ervaringen opgedaan. Ze werken dus in een klein dorpje in een lager school en hier worden nog lijfstraffen toegepast bij de kindjes – als ze iets niet weten wordt er nog met een stok op hun hand geslagen of als ze iets fout doen of … na enkele weken hebben de meisjes kunnen regelen dat als zij de juf zijn dat er niet op deze manier gestraft wordt. Ze hebben ook ontdekt dat de manier van onderwijs helemaal niet zo optimaal is, dat de kinderen niet leren redeneren, niet leren linken leggen … ze leren gewoon vanbuiten. Ze weten bijvoorbeeld “perfect” wat 2 + 2 is maar als je hen 2 stukken fruit geeft en er daar 2 bijlegt, weten ze absoluut niet dat dit nu 4 stukken fruit zijn … ze gaven allerhande voorbeelden aan. Deze meisjes zitten vrij afgelegen, zonder stromend water, dus geen douche, geen toilet (ook geen franse toilet) echt gewoon een put in de grond … dus zij zijn blij dat ze onze meiden hebben ontmoet (puur toevallig) en nu komen ze elk weekend hier “ventileren” letterlijk en figuurlijk J

Als ik deze dames bezig zie op de markt om hun inkopen voor een week te doen (want in hun dorpje is bijna niets te verkrijgen) – ze onderhandelen qua prijzen, ze overleggen wat ze allemaal nodig hebben, ze plannen wat ze gaan eten … - dan hoop ik echt dat mijn 2 dames zo’n ervaring in hun latere leventje ook mogen meemaken. Ze zijn zo “matuur” en ze trekken zo goed hun plan, echt fijn om te zien.

In de namiddag – avond hebben we overleg gehad met John Mahu – districtsgouverneur van Karathu district. Hij weet alles en kent iedereen en regelt alles – hij doet 35 jobs tegelijkertijd – altijd busy busy busy J een echte afrikaan … na enkele uurtjes met hem doorgebracht te hebben wisten we eigenlijk nog niets ivm onze planning van de komende dagen e.d. want alles moest nog aangepast worden en we moesten al onze vragen die we hadden op de meetings stellen die we nog niet weten wanneer en met wie ze zullen doorgaan J AKuna Matata en pole pole … alles komt in orde op z’n afrikaans, als het vandaag niet is dan is het morgen ook wel goed. Veel blabla maar weinig echte actie.